บทที่ 124 โชคดีที่เธอหลบได้เร็ว

“คุณจะทำอะไร?” คิมเบอร์ลี่ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“คุณคือเทพีมิวส์ของผม ตั้งแต่วินาทีแรกที่ผมเห็นคุณ หัวใจดวงนี้ก็ยอมสยบให้คุณ” เจย์เดนก้าวเข้ามาใกล้ทีละก้าว ในแววตาที่ราวกับอสรพิษนั้นเต็มไปด้วยความหลงใหลคลั่งไคล้

คิมเบอร์ลี่รู้สึกเพียงแค่ความน่าขยะแขยงและน่ากลัว

ผู้ชายคนนี้มันโรคจิตชัดๆ แอบย่องเข้ามา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ